Collega Zeke was niet erg blij met het tweede album van The Mars Volta, Frances the Mute. Hij gebruikte zelfs de term “irritant afwijkend gedrag”. Maar dat irritant afwijkende gedrag staat wel in mijn jaarlijstje over 2005. Frances The Mute vind ik namelijk een spannende reis door een landschap van geluiden. Minder jachtig en daardoor ook beter dan het debuut De-loused in the comatorium. Het nieuwe live-album Scab Dates zal ongetwijfeld even uiteenlopende reacties oproepen. Een lang intro van band, een lang uittro van band en tussendoor twee lange nummers van De-loused at the comatorium (“Take The Veil Cerpin Taxt” en “Cicatriz”), een van de van de EP Tremulant en twee nieuwe soundscapes. Hè? Niets van Frances the Mute!? Nope, helemaal niets. En toch zal deze live-cd vooral mensen plezieren die “Frances The Mute” goed vonden. Ook deze live-cd is namelijk volgepropt met soundscapes en is maar de helft van de tijd als “songmateriaal” te omschrijven. En de uitvoeringen? De zijn gewoon prima. Juist de muziek van The Mars Volta ontaardt al heel snel in chaos als het slordig gespeeld wordt. Dat gebeurt op deze live-cd geen moment, en dat wil wat zeggen. Tegelijkertijd is er weinig sprake van contact met het publiek en lijkt er daardoor ook geen echte chemie te ontstaan. The Mars Volta staan hun ding te doen op het podium en het publiek is daar bijna toevallig bij, lijkt het wel. Scab Dates is uiteindelijk precies wat je zou kunnen verwachten van een The Mars Volta-cd: geen boodschap aan verwachtingen, zware kost, maar magistraal gespeeld.
mij=Gold Standard / Universal
Moet ik hier nog op reageren of zegt uw stukje eigenlijk alles al? 😉
Hehe, ik geloof inderdaad niet dat dit helemaal uw album zal zijn, heer Zeke.