The Medics – EP / Izah – Finite Horizon/Crevice

Het lijkt me een serieus probleem voor een zaal: wat zet je in godsnaam in het voorprogramma van Stryper? Inderdaad, d� Stryper, de Godvrezende poedelrockers die immer gekleed gaan in de zwart-gele leren pakjes. Tivoli stond voor dit dilemma en zij kozen ervoor om vanavond stadsgenoot The Medics van stal te halen. Nou kent Stryper natuurlijk zijn gelijke niet, maar The Medics staan wel een heel eind af van deze reli-rockers. Ja, ze maken rock, dat wel, maar wat te horen valt op hun debuut-EP valt allerminst te scharen onder poedelrock. Wat ze laten horen op hun EP is eerder een goede mix van Britpop met het oude Editors-geluid. Misschien ligt de link wat meer in hun achtergrond. The Medics speelde namelijk al op het Xnoizz Flevo Festival. Dat zou wat kunnen verklaren. Ze lijken me overigens wel een goede opwarmer voor de wat meer open-minded fans van Stryper, want de drie nummers op hun EP zijn dan misschien niet het origineelste eigen beheer werk dat ik hoorde de afgelopen tijd, het staat wel als een huis. Hooguit zou je de zang van Daniel af en toe een beetje zwalkend kunnen vinden. Maar hij doet dat wel op een Ian Astbury-manier, dus dat had een stuk beroerder gekund. Het zal mij benieuwen hoeveel EP’s ze vanavond zullen verkopen aan de zwart-gele brigade.
Om een voorprogramma te kiezen voor het machtige Baroness, dat was voor 013 een stuk eenvoudiger. Nederland heeft namelijk best veel avontuurzoekend metaltalent in huis. Dat de zaal ervoor koos om stadsgenoten Izah naar voren te schuiven, is dan ook helemaal niet raar. Helemaal niet omdat deze band met hun ep Finite Horizon/Crevice een machtig loodzwaar debuut opgeleverd heeft. De toen nog vijf, maar tegenwoordig zes koppen tellende band laat op deze debuut-ep in twee tracks die samen tweeëntwintig minuten duren een uitstekende indruk achter. Aan de ene kant hoor je er sfeervolle, maar hufterzware Cult Of Luna-invloeden in terug, aan de andere ik hoor er ook het oeroude, loodzware Paradise Lost-geluid en het technische vernuft van Pestilence in terug en die combinatie stemt mij vrolijk. Alleen als Entius zijn heldere stem op zet, valt het een beetje tegen. Maar daar staat zoveel orkaankracht tegenover als hij zich van zijn andere (en dus betere) kant laat horen dat je dat minpuntje gemakkelijk wegstreept. Zijn oerschreeuw kan volgens mij huizen op hun grondvesten laten trillen. En daarna zal de rest van de band de rest van het sloopwerk voor zijn rekening nemen. Zeer veelbelovende debuut-ep van een band die hiermee een serieuze gooi doet naar een (internationaal) platencontract.

mij=Eigen Beheer & Eigen Beheer