Je album waar je zo hard aan gesleuteld hebt door de mangel laten halen door anderen, ik zou er zelf niet aan moeten denken. Je hebt een plaat niet voor niets zo uitgebracht zoals het in de schappen (of bij optredens) ligt. Leon Caren en Bas Morsch van The Moi Non Plus zitten hier blijkbaar minder over in. Zij gaven de tracks van hun alom geprezen vorig jaar verschenen debuutplaat met liefde in handen van Notendo, Aux Raus, Machinefabriek, Brenmar, About, Blokgolf, Kania Tieffer, The No en 3-1. Zij gingen aan de haal met acht van de twaalf nummers van het debuut en kregen hierbij alle vrijheid van de wereld. “I Lie” wordt zelfs twee keer geremixed en laat goed horen hoe je een liedje anders kunt laten klinken. Aux Raus maakt er een stampende gabberpunkversie van en The No een robotachtige hoekige machine. Beide jasjes staat het nummer (uiteraard zou ik bijna zeggen) prima. Dat de oorspronkelijke behoorlijke bak fijne herrie van hun debuut soms in geen velden of wegen te bekennen is in de remixen, dat maakt het er eigenlijk alleen maar leuker op. De remixen hebben namelijk wel dezelfde intensiteit en onstuimigheid als de originelen. Het toffe aan dit remixproject is dat de remix niet beperkt is gebleven tot cd, maar dat ook het artwork door twintig kunstenaars bewerkt is. Net als bij de muziek is de basis hiervan het originele artwork met zijn fraaie minimalistische hoes. Dat heeft geresulteerd in een fraai zestig pagina’s tellend boekwerk dat zo op de koffietafel kan. Al is de muziek zelf volkomen ongeschikt om gezellig bij te koffieleuten die moet je trommelvliezen geselen. Alhoewel de Machinefabriek-remix van “Where Is Everything” en de Brenmar-remix van “Suddan Impact” onder het genot van een pittige espresso ook geen straf is.
File Under geeft ism Subbacultcha! enkele exemplaren weg van The Moi Non Plus Remixed. Het enige wat je hiervoor moet doen is deze kneuterige prijsvraag goed invullen
mij=Subbacultcha!