Een bekend gezegde onder recensenten luidt: ‘Geen stukje over een ep is zo snel of de release van het album achterhaalt het wel’. In dit geval lag de ep Australia 2013 van The New Mendicants te wachten op een stukje. Ik had u al helemaal enthousiast kunnen maken voor het trio en uw nieuwsgierigheid naar een volledig album kunnen prikkelen. Maar helaas, zo ging het niet. Nu ik Into The Lime, het bewuste album, aan het draaien ben en wegens andere druktes nog niet aan een stukje toegekomen ben, vergeet ik bijna dat andere gezegde: ‘met een album in de hand, volgen er al snel concerten in het land.’ En dus staan ze de 29e in Paradiso om hun muzikale boodschap uit te dragen en moet ik met spoed in de pen kruipen. The New Mendicants zijn Norman Blake (Teenage Fanclub), Joe Pernice (The Pernice Brothers) en Mike Belitksy (ook The Pernice Brothers). Into The Lime, en ook de ep. die hieraan voorafging bevat, bevatten liedjes die volgens mij perfect in het wat vage genre powerpop passen. De Wikipedia zegt hierover: ‘Het bevat meestal een combinatie van muzikale hulpmiddelen, zoals sterke melodieën, frisse vocale harmonieën, zuinige arrangementen en prominente gitaarriffs.’ Dit klopt helemaal. Als ik buiten hun eigen bands er wat vergelijkende bandnamen tegenaan zou moeten gooien: The Beatles, The Byrds en Tom Petty. Van de tien liedjes zijn er negen van eigen hand en is er een cover van Sandy Denny, “By The Time It Gets Dark”, die hier prima op aansluit. Into The Lime is een album dat je blijft draaien en eigenlijk er alleen maar mooier op wordt. Oké, hier en daar wordt er wel wat geleend. Luister bijvoorbeeld eens naar “Cruel Annette” zonder The Beatles te horen, ik kan het niet. Ook de keuze om “A Very Sorry Christmas” als tweede track in de playlist te zetten, vind ik niet handig. Typisch een bonustrack waarvan je hoopt dat deze elk jaar in december je band weer even aan de vergetelheid ontrukt. Maar ik ga niet zeuren, want dat doet afbreuk aan deze plaat. Into The Lime is een vette aanrader. En wil je nog meer van ze horen, dan moet je zeker de ep. aanschaffen. Hierop staan naast twee dubbelingen nog vier andere tracks die de moeite waard zijn. Maar dus eerst allemaal naar Paradiso, want het is maar afwachten hoe lang deze ‘supergroep’ blijft bestaan.
mij=One Little Indian
4 reacties