Mijn muzieksmaak is gaandeweg de jaren steeds softer geworden. Tekenden de grunge en de alternatieve gitaarrock vooral de jaren tussen mijn twintigste en dertigste, daarna werd het toch meer de melodieuzere gitaarrock en zelfs de folkrock die ik het meest beluisterde. The Skygreen Leopards is daarbij vreemd genoeg nooit voorbij gekomen, terwijl zij met Gorgeous Johnny inmiddels alweer hun zesde plaat hebben gemaakt. Het duo uit San Francisco flirt hier en daar wat met Jehovah, en kan dus evengoed onder relirock geplaatst worden, maar als je sec naar de muziek luistert, valt die helemaal niet tegen. De jaren zestig zijn alom vertegenwoordigd (luister naar het titelnummer!). Ik hoor bijvoorbeeld The Byrds voorbij komen en de jonge Simon & Garfunkel. Nee, er is niets te vinden dat verraadt dat deze plaat echt uit 2009 stamt. Met bloemen in je haar en een roséetje op een terrasje in het zonnetje is de meehum-jingle-jangle op deze cd prima verteerbaar. Meer heeft de plaat dan ook niet echt om het lijf. Neohippiemuziek die aan het eind van het jaar in geen jaarlijstje zal prijken, maar die wel blij maakt. Aan jou de keuze!
mij= Jagjaguwar / Konkurrent