De gordijnen gaan dicht, de cd-lade open om er vervolgens een cd er in te doen, de volumeknop gaat op tien. Ik kijk om me heen. Zie een tweetal katten mij vol verwondering aankijken. Ik pak mijn luchtgitaar, gooi mijn denkbeeldige bos haar door de lucht, gooi de luchtgitaar weer aan de kant, spring op de bank, pak de luchtmicrofoon en ga als een wilde tekeer. Dan besluit ik om te gaan stagediven, maar niemand die me opvangt. Er zijn wel twee katten die wegspringen. Dan maar crowdsurfen tussen de plukken stof en kattenhaar. Oh ja, ik moet ook nog een pit bouwen. Het is een heftige party in ons huis met als oorzaak The Spits. Rock ´n´ Roll zoals The Ramones dat bedoeld hebben: kort, heftig en als je geen einde aan kunt breien dan trek je de stekker er gewoon uit. Hoppa, volgende nummer. Na ruim achttien minuten mag je dan weer bijkomen, het is voorbij. De band uit Seattle heeft haar werk erop zitten. De echte punkgaragerocker had dit album uiteraard al op lp, maar voor de wannabee als ik, was het toch even genieten. Mijn oerinstinct is weer naar boven gehaald.
mij=In The Red / Konkurrent
4 reacties