Het leuke van festivals is, dat je soms volkomen verrast kunt worden door bandjes. Vooral als je amper weet wat er allemaal komt. Het gebeurde me een tijdje geleden weer eens. Ik kwam ineens, ongepland, op London Calling al waar ik een hoop naars zag, maar waar me de bek even openklapte bij The Stands. Hoewel redelijk geteisterd door geluidsproblemen brachten zij een gloedvol concert te berde dat mij terstond naar de merchandise stand deed rennen voor een cdtje. En ook daarop vallen The Stands niet tegen. Integendeel zelfs. All Years Leaving staat bol met knap in elkaar gedraaide popsongs met zo af en toe een licht psychedelisch randje. Op het eerste gehoor heb je het idee dat Bob Dylan op toer is met The Jayhawks en Byrdsnummers zingen. Maar de nummers van Howie Payne, de grote man van the Stands, verlaten dat idee al snel om zelfstandig door het leven te kunnen. Dan blijken 12 pure pareltjes die in de beste Liverpoolse songsmidtraditie in elkaar gezet zijn. Daarnaast zingt Payne ook beter dan Dylan. En als je dan ook nog vriendjes bent met een man als Noel Gallagher, die er op stond om mee te doen op dit debuut, dan weet je dat je in ieder geval iets in je mars hebt. Verluchtig uw zomer met The Stands, omdat u het waard bent…
File: The Stands – All Year Leaving
File Under: Liverpool Calling