Festivals zijn leuk om bekendere bands te zien, maar voor mij vooral om iets nieuws te ontdekken. Het zijn (helaas) ook prima gelegenheden om bands te missen die ik dan later leuk blijk te vinden. Zo is er elk jaar in Rotterdam het Metropolis-festival waar afgelopen jaar The Thermals speelde. Je begrijpt het al, ik was er wel, maar heb ze niet gezien. Later ontdekte ik hun eerste album: More parts per million. En die is niet mis. Nu is er een opvolger die me niet ontgaan is. Tussen hun concerten en mij zal het waarschijnlijk nooit wat worden, want ze moeten uitgerekend eind juli en begin augustus naar ons land komen. Ik heb mijn vakantie in die periode helaas al geboekt, en om die te annuleren gaat te ver. Normaliter zou ik mijn middelvinger opsteken en schreeuwen: “Fuck The Thermals!” Dat doe ik nu echter niet, want het Amerikaanse drietal is mij voor. Fuckin’ A, hebben ze hun tweede kind namelijk genoemd. Dit is dan weer niet op mij gericht, maar meer op de Amerikaanse politiek. Sociaal bewustzijn, kom daar tegenwoordig nog maar eens om. Hulde! Het gaat er gelukkig muzikaal ook heet aan toe. De productie is er t.o.v. de voorganger veel op vooruit gegaan. Dat is dan weer geen wonder als je weet dat de vorige op een cassetterecorder opgenomen werd. Toch klinkt het niet minder oprecht. Fuckin’ A staat garant voor dertien rauwe parels in de traditie van The Ramones en The Stooges. Op zich is er niets nieuws onder de zon, maar wie zeurt daarom bij zulke intensiteit.
File: The Thermals – Fuckin’ A
File Under: Alle (rauwe) 13 goed