The Veils

Het is onmogelijk Finn Andrews over het hoofd te zien in het bijna lege café tegenover het Oosterpark. Hij heeft zich aan een tafeltje in een zonnig hoekje bij het raam geïnstalleerd en is zoals altijd getooid met een grote hoed die z’n tengere postuur nog eens benadrukt. De frontman van The Veils is nog midden in een ander interview en lijkt erg spraakzaam, wat verrassend is omdat hij bekend staat als verlegen en een moeilijke prater. Op de MySpace pagina van The Veils verontschuldigt hij zich alvast voor het feit dat hij nogal verlegen is en dat hij om de spervuur van interviewvragen te doorstaan, “will lie stolidly and mercilessly until the threat desists”.

Moeilijke prater
Als we van start gaan vertelt Andrews dat hij het nogal moeilijk vindt om over z’n muziek te praten. Met helder blauwe ogen kijkt de frontman van The Veils me enigszins verontschuldigend aan. “De reden dat ik nummers schrijf is omdat ik het moeilijk vind om over dingen te praten. Sommige mensen begrijpen dat, anderen noemen mij lastig. Soms weet ik gewoon niet wat ik moet vertellen en dan verzin ik maar wat verhalen” geeft Andrews grinnikend toe.

mij=Interview: Reinier. Foto's: Reinier
Andrews is vandaag voor een persdag en een solo-optreden voor 3VOOR12Radio Live in Amsterdam, ter promotie van het nieuwe album Sun Gangs, dat 6 april verschijnt. Er zit volgens Andrews geen speciaal verhaal achter de albumtitel en het is volgens hem al helemaal geen ingewikkelde metafoor. “Het was de titel van een van de nummers op het album en voor mijn gevoel is dat het centrale nummer waaromheen de andere nummers zijn ontstaan”, is zijn verklaring voor de titel van het inmiddels derde album van The Veils.
Gebroken hart
Het nummer Sun Gangs is niet het enige dat centraal staat op het album, ook het hart staat in het middelpunt, zoals op de hoes is te zien. Andrews heeft het artwork van het album zelf gemaakt: een hart geplaatst in een cirkel van sterrenbeelden. “Sommige sterrenbeelden zijn echt en anderen heb ik verzonnen. Binnenin het boekje heeft ieder nummer ook een eigen sterrenbeeld. Voor mij betekent het dat het hart hierdoor wordt geleid. Mensen laten zich door vreemde dingen leiden, daar doet het mij aan denken.”
Het uit het lijf gerukte hart ziet er nogal onheilspellend uit en het zou ook zomaar voor het gebroken hart van Andrews kunnen staan. Vorig jaar liep zijn relatie op de klippen en daarna is hij aan het derde album van The Veils gaan werken. Andrews noemt het album dan ook een break up record. “De nummers zijn heel erg door die gebeurtenis beïnvloed. Als je breekt met iemand met wie je heel lang samen bent geweest, dat gemis dat je dan voelt, dat heeft de toon gezet voor dit album. Er is in onze muziek altijd al een sterke hunkering terug te horen. Er zit een zoekende en vragende kracht achter de muziek.”

Muzikale reis
Het idee achter het album is dat de luisteraar op een muzikale reis wordt meegenomen, dat de nummers een onderling verband hebben. “Ik wilde geen collectie met singles uitbrengen. Ik vind dat veel bands zich teveel bezig houden met hoe ze in de markt kunnen worden gezet. Ik wil meer dan dat. Met een album heb je de beschikking over een heel breed scala aan mogelijkheden waar je andere kunstvormen in kwijt kunt. Een album kan als een film zijn, met dezelfde structuur als een film. Toen ik aan het album begon wilde ik dat de teksten als op zichzelf staande poëzie kunnen worden gelezen, maar met het album als geheel wilde ik een verhaal vertellen.” Welk verhaal hij precies vertelt laat hij aan de luisteraar over. “Ik wil het niet verpesten voor degenen die het album nog niet hebben gehoord. Er is niet een eenduidige interpretatie van de teksten, dat ligt open voor de luisteraar.”
Het is duidelijk dat Andrews niet al te veel over z'n teksten kwijt wil, maar over hoe de muziek tot stand is gekomen wil hij wel wat meer vertellen: “Het begint er altijd mee dat ik iets op gitaar of piano bedenk en daar ga ik dan mee naar de band en vervolgens werken we samen het nummer uit. De inspiratie voor de muziek ontstaat op heel veel verschillende manieren. Ik schrijf elke dag, in ieder geval zo vaak ik kan en nummers ontstaan op heel veel verschillende manieren. Soms terwijl ik over straat loop, of als ik wat aan het klooien ben op de piano, maar soms ook midden in de nacht als ik wakker wordt met een melodie in m'n hoofd.” Voor het album schreef Andrews in totaal meer dan 100 nummers en uiteindelijk bleven alleen de nummers over die op de een of andere manier veel voor hem betekenden. De rest verdween in de prullenbak.
Bij het schrijven van nummers wordt Andrews wel door andere muziek beïnvloed, maar op een nogal ongebruikelijke manier. Meestal als hij muziek van anderen hoort, wil hij het tegenovergestelde doen. Toch luistert hij liever geen andere muziek als hij aan een album werkt. “Ik ben eigenlijk pas weer naar muziek gaan luisteren toen we dit album hadden afgerond. Iemand heeft mij toen de laatste cd van Animal Collective gegeven en het is lang geleden dat ik met zoveel plezier naar een album heb geluisterd. Het is echt een nieuw geluid dat ik nog niet eerder heb gehoord. Maar tegelijkertijd is het zulke andere muziek, dat ik in mijn werk eigenlijk niet door wordt beïnvloed. Ik doe gewoon mijn ding.”
Graham Sutton
Dat ding doet hij nu al een paar jaar met dezelfde band. Na het eerste album ontsloeg Finn Andrews de hele band: “Ik flipte en ik wilde niet meer met de band in die samenstelling verder”. Dit is inmiddels het tweede album dat hij opneemt in deze samenstelling, zij het zonder toetsenist Liam Gerard, die de band voor de opnamen begonnen al had verlaten. Hij vindt het prettig nog steeds met dezelfde mensen te spelen, maar over de rol van de band is Andrews helder, de band is er om de nummers te dienen. “Ze weten hoe ik het wil en ze begrijpen de nummers. We hebben een intuïtieve relatie met elkaar, dus ik hoef niet alles uit te leggen” zegt Andrews over zijn bandleden.

Sun Gangs is op een nummer na door Graham Sutton geproduceerd. Andrews kent Sutton al een tijdje en hij was de juiste man om het album te produceren: “We hadden iemand nodig die ons kon helpen het album af te maken. We hadden lang aan de nummers gewerkt en sommige waren nog steeds niet af, terwijl ik ze wel op het album wilde hebben. Graham heeft me wakker geschud en ervoor gezorgd dat ik die nummers afrondde.” Het geluid op het nieuwe album klinkt toegankelijker dan op Nux Vomica en zou wel eens voor een groter publiek kunnen zorgen. Volgens Andrews heeft Sutton daar de hand in gehad. “Graham had ook grote invloed op het geluid omdat hij een hele andere benadering heeft dan we gewend waren. Met hem ging het opnemen een stuk sneller, we hebben het album in drie weken opgenomen. Voor ons is dat heel snel en daardoor intuïtiever. We hadden niet veel tijd om alles te overdenken en te vormen. We hebben van elk nummer maar een paar takes gedaan en dan gingen we verder met het volgende nummer. Dat was een goede werkwijze voor mij.”
Illegaal downloaden
Officieel moet Sun Gangs nog verschijnen, maar het album is al weken op internet te vinden en te downloaden. Daar heeft Andrews echter niet zoveel problemen mee. “We hebben afgelopen maand duizenden e-mails ontvangen van mensen die ons vertellen wat ze van het album vinden. Veel van die mensen schrijven ook dat ze het album hebben gedownload omdat ze niet konden wachten om het te beluisteren, maar dat ze wel van plan zijn de cd te kopen zodra die uit is. Ik denk dat we daar geluk mee hebben.” Er zit volgens Andrews wel een negatieve kant aan illegaal downloaden: “Veel mensen denken dat als je in een band zit, dat je dan veel geld verdient. Maar ik ken genoeg muzikanten die in een band spelen en geen cent verdienen. Sterker nog, die gebukt gaan onder schulden. En dat zijn dan bands die redelijk succesvol zijn en in zalen voor een paar honderd man staan te spelen. Zo'n band wordt vervolgens gedropt door het label vanwege de tegenvallende albumverkoop, wat weer het gevolg is van illegale downloads. Mensen zouden zich meer bewust moeten zijn van de gevolgen van illegaal downloaden.” Toch ziet Andrews ook positieve kanten rondom downloaden en nieuwe media. “De huidige ontwikkelingen bieden ook de mogelijkheid om als band meer controle over je werk te krijgen en minder afhankelijk te zijn van platenlabels. Dankzij websites als MySpace weten kleine bands toch een groot publiek te bereiken, dat vervolgens naar optredens gaat en T-shirts of andere merchandise aanschaffen. Op den lange duur kan het gunstig uitpakken voor bands.”
Vanaf april gaat de band weer op tournee en begin mei zijn The Veils voor vier optredens in Nederland. Andrews kijkt er naar uit om weer te gaan optreden: “De afgelopen paar jaar waren behoorlijk zwaar, vanwege mijn persoonlijke situatie maar ook omdat het opnemen van een album behoorlijk onbevredigend kan zijn. Je bent met iets bezig waarvan je nooit helemaal zeker bent of je het afmaakt of dat het wordt uitgebracht. Het was dus een stressvolle tijd en nu het album op het punt staat uitgebracht te worden, kan ik niet wachten om weer te gaan touren”, zegt een zichtbaar ingenomen Andrews. “Tegenwoordig is het erg makkelijk om een album op te nemen, en een niet zo'n goede band goed te laten klinken. Een live-optreden is de mogelijkheid om het publiek te laten zien hoe goed je echt bent en om een persoonlijk interactie te hebben met de mensen die er het meest toe doen, de fans.” De shows van The Veils zijn intens en vergen nogal wat van Andrews: “Soms word je knettergek, maar ik wil niet in een band spelen die elke avond hetzelfde doet, ik wil geen deel uit maken van een geoliede rockmachine. Ik probeer elke avond een unieke show neer te zetten en dan kan het gebeuren dat de dingen niet gaan zoals je in gedachten had. Een live show kan zomaar uitlopen op een ramp”, grinnikt Andrews, om daar aan toe te voegen: “Maar het kan ook de beste avond ooit worden.”