23 mei had een grote feestdag moeten worden. Dat werd het niet. Helaas. Het leek zo’n soepele planning. Eerst samen met Gr.R. twee Utregters uitlachen om de bekerfinale die hun FC vast en zeker zouden verliezen van onze club. Daarna aanschuiven bij de cd-presentatie van The Yearlings in Tivoli, De Helling om het feestje compleet te maken en vervolgens goed dronken naar bed. Dat liep dus mooi anders. Eerst verliest Twente van Utrecht in de slechtste pot voetbal die het afgelopen seizoen op televisie geweest is en wij zijn zo chagrijnig van die al dat we de presentatie ook maar laten voor wat het is en duiken met een fikse kater op tijd het bed in. Helemaal omdat de tweede plaat van The Yearlings ook nog eens Utrecht heet. Om nog maar eens te benadrukken dat Utrecht het kloppend hart van alt.country-Nederland is, zoals ik al eerder zei. Gelukkig zijn er ook nog volop andere invloeden op deze meer pop (R.E.M.!)dan country-plaat. Vooral de folky kant van the Yearlings komt nog wel eens bovendrijven en dat maakt dat Utrecht een prettig afwisselende plaat geworden is, met duidelijke groei ten opzichte van het debuut uit 2002, maar ook subtiele verschillen. Gast-stergitarist René van Barneveld opereert wat meer op de achtergrond en de dobro en slide van Mourits meer op de voorgrond. Goede zaak, goede plaat. Alleen had FC Twente moeten winnen voor optimaal genot…
File: The Yearlings – Utrecht
File Under: post-23-05-americana