De Britse singer-songwriter Thea Gilmore is nog maar 39 jaar maar levert met Small World Turning toch al haar veertiende album af. Raar eigenlijk dat zulke productieve muzikanten zo onder de radar blijven. Hier in Nederland dan, want in eigen land wordt haar talent wel erkend. En zelfs Bruce Springsteen noemt haar regelmatig een van zijn favoriete zangeressen. Op Small World Turning kiest Gilmore voor een veelal akoestisch folkgeluid. Ze kreeg hulp van gerenommeerde Britse folkies als Cara Dillon, Seth en Sam Lakeman en de ritmesectie bestond uit bassist Matt Owens (Noa & The Whale) en drummer Michael Blair (Tom Waits, Elvis Costello). Gilmore blijkt een maatschappijkritisch songschrijver te zijn. Zo verhaalt ze in “Dreamers” over een moeder en kind die de Mexicaanse grens over willen steken, op zoek naar betere tijden. In “Cutteslowe Walls” zoekt ze het dichter bij huis, het gaat over de muren die in 1934 door de rijken in haar geboortestad Oxford gebouwd werden zodat zij de sloppenwijken daar niet hoefden te zien, een thema dat ze voortzet op “Grandam Gold” dat gaat over de rijken die in de ban zijn van hun vergaarde geld en er eigenlijk geen raad mee weten. Sterk is ook “The Revisionist” waarin ze het wat meer globaliseert en zich zorgen maakt over het klimaat en het almaar voortwoekerende racisme. Thea Gilmore’s composities zijn uitstekend, de folky arrangementen zeer fijn en haar stem is warm en rustig. Met Small World Turning slaat Thea Gilmore als een folkie van nu een geëngageerd pad in en laat ze je door middel van haar songs nadenken over thema’s waar we allemaal wel een mening over hebben, maar het ook niet kwaad kan om daar wellicht met andere ogen naar te kijken. En is dat niet precies wat een songschrijver beoogt?
Shameless Records
File: Thea Gilmore – Small World Turning
File Under: Reflecteren
File Facebook: [Thea Gilmore op Facebook]
File Twitter: [Tweets van Thea Gilmore]