Art-rap uit Seattle? Is dat nieuw? In Amerika blijkbaar wel. Hoewel THEESatisfaction zijn debuut al drie jaar geleden uitbracht. Labelgenoot Shabazz Palaces brabbelt een moppie mee. En, Erik Blood glijt behoorlijk uit met zijn jaren tachtig-synths, beats en bliebs. Je moet het zo zien, als Kovacs en Selah Sue wat neuzelachtige melodietjes zingen over typische Bas Bron-producties, dan heet dat dus in Amerika art-rap. Een soort triphop van Portishead met extra nadruk op ouderwetse soul. Enfin, Meshell Ndegeocello neemt wat vocalen voor haar rekening. Net als Taylor Brown. Het lijkt erop dat Ishmael Butler van Shabazz Palaces (en Digible Planets) zich in en rond Seattle ontpopt als een 2.0-versie van Jazzie B’s Soul II Soul. Er is echter één verschil: Blood blijft voortkabbelen in de salonfähige gallery-buurten van blank Seattle, hoewel hij het liefst middenin de zwarte gemeenschap zou willen staan. En, dus produceert Blood geen instant-hits zoals Jazzie B. maar punnikt hij langzaam zijn eigen nieuwe following bij elkaar. Dit relaxte plaatje is er dus een voor de lange adem bij de open haard op een regenachtige Seattle-avond.
mij=SubPop