Ooit begonnen onder de naam De Tarrels, maar het moge voor zich spreken dat zo”n bandnaam geen serieuze bedoelingen kan hebben. Daarom werd in 2008 de bandnaam gemuteerd naar This Routine Is Hell en rolt de bal vanaf dit moment behoorlijk snel. Dat The Verve Crusade niet de eerste keer is dat de mannen de studio zijn ingedoken, mag te danken zijn aan hun optredens bomvol energie. Onder meer Frankrijk, Duitsland, Engeland en België werden al bespeeld door deze Wageningers met enkel een EP en split cd op zak. Laat je in ieder geval overtuigen door The Verve Crusade om deze band te gaan bekijken wanneer ze in de buurt staan. Pure hardcore/punk zonder enige scene-invloeden, daar staat deze band voor. Het lijkt in deze tijden van beatdown- en screamobands een uitgestorven soort, maar in Nederland loopt een misschien wel heilige redder rond. De band refereert naar Paint It Black, Panic en Minor Threat als belangrijkste invloeden. Dit is overduidelijk terug te horen in de muziek. Kwalitatief doet This Routine Is Hell niet onder voor deze bekendere bands. De agressie uit Noam zijn stem is voelbaar, het tempo kakt nergens in en de cd bevat genoeg lekkere two steps. Uitschieters op deze plaat zijn “The Verve Crusade”, “Hear. See. Speak?”, “The Weight Of Defeat” en “Question Everything”. Allen inclusief heerlijke meeschreeuw passages. De overige zeven nummers zijn ook allen van topkwaliteit en het is dan ook spijtig dat The Verve Crusade maar een krappe twintig minuten duurt. Afsluiter “The Desperate Sway” komt namelijk te snel en laat je deels onbevredigd achter.
mij=Shield Recordings