Tinez Roots Club – Almost Nasty

Het valt pas op als je de bezetting van dit Nederlandse kwartet bekijkt: baritonsax, tenorsax, drums, Hammond B3. Dus geen bas. Die hoor je wel, want Wolfgang Roggenkamp bespeelt met zijn voeten de baspedalen van zijn orgel. Iets wat de grote jongens van Hammond (McGriff, Smith, Holmes, etc) ook deden, funk- of souljazz-bands met een Hammondspeler hebben tegenwoordig vaak een bassist. Tinez Roots Club maakt jumpjazz en rauwe rhythm and blues, en verwerkt daar ook gospelinvloeden in. Muziek die zo ouderwets klinkt, dat het wel een statement lijkt. Bewust afzetten tegen nieuwlichterij, tegen progressie. Geen idee of dat zo is, maar in dit geval mag het. De saxen klinken als bronstige misthoorns, het orgel bruist als een geiser en de drummer slaat biefstukken plat. Vooral het nerveuze “Frenzy” en het al even enthousiaste “Full Tilt Boogie” zullen het in zweterige kroegen en op knusse dorpsfestivals goed doen. Alle stukken zijn geschreven door tenorsaxofonist Martijn ‘Tinez’ van Toor, die misschien toch ‘s moet kijken of hij voor de twee Engelstalige nummers een betere zanger kan vinden dan organist Roggenkamp. Die klinkt als George Baker, met een nog vetter Hollands accent. Vettig is bij de muziek van Tinez Roots Club wel een aanbeveling, maar die zang kan toch echt beter.

mij=Aunt Ricky Records