Tired Pony – The Place We Ran From

Tired Pony? Is dat een synoniem voor paardenslager? Of de gemoedstoestand van Ponypark Slagharen na een dagje middelbare scholieren? Nee, het is het countryproject van Snow Patrol-zanger Gary Lightbody. Nou ja, country – nee, het is een rauwe recht-voor-zijn-raap-singer/songwriterplaat waarop iedereen mocht aanschuiven die daar maar zin had. Zo bestaat Tired Pony zelf uit Troy Stewart en Iain Archer, Richard Colburn van Belle & Sebastian, Jacknife Lee, Peter Buck van R.E.M., Scott McCaughey en dus de eerder vernoemde Gary Lightbody. Ook M. Ward doet mee, evenals Zooey Deschanel en Tom Smith van Editors. Zie Tired Pony als een verlengstuk van Ward’s Monsters Of Folk met Conor Oberst. Lightbody’s zwoele vocalen houden de sfeer luchtig en zorgen precies op de juiste momenten voor de kenmerkende spanning van Snow Patrol. In amper een week harkten de heren en een dame tien parels over de gemoedstoestand van Amerika bij elkaar. En, dat is eigenlijk de grootste verdienste van Tired Pony. Als echte kopstukken in de muziek bij elkaar komen zijn de verwachtingen vaak zo hooggespannen dat er alleen nog maar draken van songs ontstaan. Op The Place We Ran From hoor je hoeveel ruimte iedereen heeft gekregen om te kunnen en willen bijdragen. Met ieders goedkeuring zijn het tenslotte de kwalitatieve liedjes die tellen. Negen van de tien songs zijn van pure wereldklasse. Dat maakt Tired Pony tot een te koesteren raspaard. Sowieso, als je Tom Smith van Editors in “The Good Book” kunt laten klinken als de gulden middenweg tussen The National en Tindersticks, dan heb je al snel mijn stem.

mij=Cooperative Music / V2