‘Gut, een album over mij!’, grijns ik even inwendig als ik de titel Pray For Calm… Need The Chaos zie. Niet alleen in m’n gewone leven, ook bij m’n muziek is dat wel van toepassing. Nergens kalmeer ik zo lekker van als Motörhead of The Mars Volta op hoog volume. ‘t Zal me benieuwen wat dit album gaat brengen. Opener “Head” begint met een fraai Savatage-achtig piano-intro dat me langzaam het nummer inleidt, waarna een zanger met Dickinsoniaanse uithalen al snel zingt over “Rule Brittania”. Door dat laatste stuk zou je al snel kunnen concluderen dat Tribe NWOBHM ten gehore brengt. Het mag dan zo zijn dat ze hun NWOBHM-klassieken kennen en dat zanger Paul Kettley’s stemgeluid prima in dat tijdperk had gepast, Tribe is meer dan NWOBHM, heel wat meer. Steeds weer worden de grenzen van de rechttoe rechtaan rock overschreden ten faveure van een modernere sound en compositie, uitstekend vastgelegd door Sascha Paeth (Kamelot, Avantasia, Edguy). Luister maar naar het majestueuze “Ghost Ballet”, waar het een soort ‘NWOBHM goes prog’ wordt. Het is beslist hardrock, maar uitstapjes worden niet geschuwd, zoals bij het eerder genoemde Savatage, of zoals Alcatrazz dat ooit deed. Dat valt overigens pas op als je goed luistert. In eerste instantie lijkt het namelijk gewoon uitstekende rootshardrock, die het moet hebben van de lekkere hooks en vooral van de herinneringen die de muziek oproept. Daar is op zich al weinig mis mee, maar het leuke is dat Tribe gaandeweg meer dan dat in huis blijkt te hebben. En de nodige luisterbeurten verder vermoed ik dat de groei er voor mij nóg niet uit is. Niet alleen de titel blijkt me hier op het lijf geschreven.
mij=H'Art / Bertus