In het kielzog van bands als Poison, en Mötley Crüe wisten heel wat bands in de jaren negentig carriàre te maken, mede dankzij MTV. Tot de grunge, tenminste. Juist voor de glam- en hairmetal was de grunge welhaast de doodsteek. Veel bands zagen zich genoodzaakt te stoppen. Gaandeweg trok het allemaal weer een beetje aan en werden tal van bands heropgericht.
Tyketto, de band rond Danny Vaughn, kapte ermee in 1996, deed in 2007 een afscheidstournee en werd in 2008 toch weer opgericht. Met alle oerleden aan boord is Dig In Deep het eerste studio-album in zeventien jaar. Met Vaughn hebben ze een zanger van formaat in huis, die een band sowieso dat beetje extra weet te geven. Maar ook de songs zijn verre van middelmatig. Het swingt als een tierelier, met songs die vaak doen denken aan FM en Journey. De productie laat de subtiliteiten intact, het gitaarwerk is (veel) meer dan rechttoe rechtaan riffwerk, kortom het is smullen met dit album. In songs als “Here Hoping It Hurts”, The Fight Left In Me” en “Dig In Deep” laat Tyketto zien dat de inspiratie allesbehalve op is.
Ook Trixter was zo'n band die groot werd dankzij MTV. Nou ja, groot, relatief groot. Ook zij begonnen in 2007 weer. Ook zij hebben er een tijd over gedaan om een nieuw album uit te brengen, New Audio Machine. Moeten we daar nu heel blij van worden? Mwah. Trixter kleurt braaf binnen de lijntjes, heeft een volstrekt verantwoorde koptelefoonproductie, de gitaren zitten lekker ver naar voren in het geluidsbeeld en de songs zijn vakkundig geschreven meebruldeuntjes. U ziet het vast al aankomen, Trixter zit prima in elkaar, maar is volstrekt uitwisselbaar met tientallen andere bandjes. Die allemaal óók heropgericht zijn. De MTV-sound is geupdatet, maar dan heb je het ook wel gehad.
mij=Frontiers / Rough Trade
4 reacties