We hebben het er serieus over gehad. Emigreren naar een ander land. Het probleem is alleen dat mijn voorkeur eigenlijk uitgaat naar de warmere zuidelijke helft van Europa en die van mevrouw Storm naar de koude noordelijke helft. Een dilemma. Misschien wel vandaar dat we nog steeds gewoon in Nederland wonen. Toch zie ik ons nog wel een keer vertrekken. En ik denk dat ik dan mijn voorkeur voor het zuiden laat varen en samen met haar ergens op een rustige plek in Scandinavië ga wonen. De doorslag geeft wat mij betreft de muziek. Want als ik kijk naar muzikale voorkeuren, dan verkies ik de Scandinavische artiesten toch ver boven de Spaanse of Italiaanse. Neem alleen al de verbluffende kwaliteit en rijkheid aan artiesten die te vinden is op de zojuist verschenen verzamelaar Cowboys in Scandinavia – die titel is vast een knipoog naar Lee Hazelwoods Cowboy in Zweden . Natuurlijk wist ik al dat ik Scandinavische muziek zeer waardeer en dat er vast nog wel meer moois uit die contreien afkomstig zou zijn. Toch verrast deze verzamelaar met zijn negentien nummers en bijna evenzoveel artiesten; alleen José Gonzales komt solo en met zijn project Junip tweemaal langs. Fargo, de platenmaatschappij die deze verzamelaar op de markt brengt, heeft nog aardig wat verrassingen voor me in petto. Naast bekende namen als Motorpsycho, St. Thomas, Kristofer Astrom & Hidden Truck is er namelijk plek voor heel veel onbekende, maar kwalitatief zeker niet voor hen onder doende bands. Ik noem hiervan maar wat graag de enige twee dames op deze compilatie. Britta Persson (singer/songwriter) en Johanna Berhan (kaal, alleen met gitaar praatfolkend en kirrend), vallen al snel op in dit mannengezelschap. Ik zie het al voor me: wij in een huis ergens midden in Scandinavië en dan met enige regelmaat enkele van de artiesten die hier langskomen over de vloer voor een huiskamerconcert. Je zou er subiet je koffers voor pakken en vertrekken…
mij=Fargo / Munich