Tributes zijn vanzelfsprekend bedoeld als hommage aan een act. Meestal zijn het redelijk grote namen waar deze aan gewijd zijn. Veel minder vaak gebeurt het me dat ik een hommage tegenkom aan een band waar ik nog nooit van gehoord heb. Pledge: A Tribute To Kerbdog is zo’n raar gevalletje. Kerbdog was een Ierse band die qua het uitbrengen van releases (ze zaten zelfs op Vertigo, geen kinderachtig label, Metallica zit daar ook en Kerbdog had ook ‘gewoon’ Jack Endino als producer voor hun debuut) niet bepaald het geluk aan haar zijde had. De twee cd’s die ze uitbrachten deden weinig, maar de band had blijkbaar – zeker in Engeland en Ierland – toch wel flink wat fans. Waaronder ook flink wat muzikanten, van wie nu dus dertien acts een Kerbdog-cover opgenomen hebben. De aanstichters van deze hommage zijn Stressed Sumo-labelbazen Phil Rhode en Neil Cooper. Deze laatste is drummer in Therapy? En laat dat nou net de band zijn waar Kerbdog veelvuldig mee op tournee geweest is. Als ik kijk naar de dertien tracks dan ken ik overigens slechts twee van de dertien artiesten. Hiervan is Frank Turner verreweg de bekendste van de twee. Dat ik Reuben’s voormalige frontman Jamie Lenmen van naam kende is puur toeval. De originelen vergelijk met deze covers is dus lastig voor me. Toch zegt het wel wat dat de dertien hier gepresenteerde songs prima in de smaak vallen. Het zijn ferme, tegen emo aanschurende indierockliedjes die inderdaad in dezelfde hoek zitten als Therapy? Tracks met lekkere, harde hooks, maar ondertussen heel erg melodieus. Ze blijven bovendien ook fier overeind staan wanneer een folkie als Frank Turner er mee aan de haal gaat. Prijsnummer is wat mij betreft “Hard To Live” dat gecoverd wordt door Dutch Schultz, dat een beetje klinkt als Rush met dikkere spierballen. Deze Tribute To zet mij in ieder geval aan om eens verder te neuzen of ik ergens nog wat origineel Kerbdog-materiaal op kan snorren.
mij=Stressed Sumo
Kerbdog was een aangename Europese verassing. Uit Amerika kwam enerzijds de blije Dog Eat Dog en anderzijds het spierballengedrag van Biohazard. Na Quicksand leek het op grote schaal gedaan met de kwaliteitscore of het moeten bands als Die 116 of Orangutang geweest zijn waar menig skatertje hier nog van onder de indruk was. En, dat alles nog net voordat Deftones en Korn op grote schaal wisten te scoren.
@Rene: Lijkt me ook een typische Watt-band geweest. Of zeg ik nu wat raars?
@Storm, meer een nadagen-van-de-Vlerk-band.
@Storm Of een-nadagen-van-Meltdown-band. Ligt eraan of je het over concertzaaltjes of blaadjes hebt.