Ik twitter eigenlijk zelden of nooit als ik een album draai waar nog een stukje over geschreven moet worden. Een mening vormen over een cd, dat doe ik namelijk in mijn eentje en in mijn eigen woorden. Maar gisteren maakte ik dus ‘de fout’ om te twitteren dat ik Viberider’s The Big Show draaide en dat dat aan Lawn deed denken. Al snel werd er uitgebreid en groupe geouwehoerd over The Big Show. De gein was, dat het precies bevestigde wat ik zelf de eerste draaibeurten ondervond. Zo merkte Campking terecht op dat de manier van inzetten van de tweede stem hem inderdaad sterk aan Lawn deed denken en dat vooral “Picture Me Without You” zo een Lawn-song had kunnen zijn. Precies de twee zaken die mij deden twitteren. Viberider heeft wel wat meer de hang naar stoner dan Lawn. Check de in dat opzicht curieus getitelde song “Fck Stoner Away” maar eens. Zelf noemt Viberider zich stonerpop, maar dat vind ik persoonlijk een term van niets. Campking probeerde nog Mother Love Bone aan te dragen als referentie. Maar die band, helaas te vroeg ter ziele gegaan, en een van de grondleggers van de grunge, had wat mij betreft niet alleen veel meer ‘soul’, met wijlen Andrew Wood (zijn overlijden was de reden voor het machtige Temple Of The Dog) hadden ze ook een betere zanger in de gelederen. Blijkbaar weet Viberider dit ook, want her en der past Viberider slim de tweede stem van nieuw verworven bandlid Kelly Kockelkoren (ex-SAT2D) toe. Dat levert de sterkere momenten op van deze tweede Viberider-cd. Dan duikt de band ook het meest de poppy kant op. Dat is een beter alternatief dan het vervormen van de zang zoals ze in “Caroline” doen. Dat vind ik drie keer niets. Het is gelukkig wel de enige echte misser op The Big Show. Of deze cd echter gaat leiden tot echte big shows, daar durf ik mijn geld niet op te zetten.
mij=Psychoschq / Rough Trade