Virtual Boy – Virtual Boy

In de categorie mooie elektronische zoekplaatjes, deze week Virtual Boy, ofwel Preston Walker en Henry Allen uit Los Angeles. Iedereen die de afgelopen week schreef dat Air zichzelf op Le Voyage Dans La Lune vernieuwd heeft, had eigenlijk debuutplaat Virtual Boy van deze heren moeten horen. Daar hoor je hoe je een soort-van-fagotsample halverwege een melodielijn kunt afkappen en gewoon opnieuw kunt starten (het fenomenale “The Tower” (waarvan hier 1 minuut), eigenlijk een mooi voorbeeld van Everything Is A Remix). Hoe je vocoderliedjes opeens combineert met een diepe cello of een traag knisperende bas. Of een trage hartslag onder dromerig gitaargefiedel. Door de eenvoud lijkt het misschien makkelijk, maar dat is het juist niet. Melancholie onder handbereik – maar dan gecombineerd met wat moderne sounds. Niet even minimaal als Nicolas Jaar, wel meer een geheimzinnige reissoundtrack, al had Virtual Boy net wat meer een seksplaat moeten zijn om een Bonobo-achtig commercieel succes te kunnen worden. Maar he, virtuele oorden móeten ook een beetje geheim blijven.

mij=Alpha Pup