2007 en 2008 waren toch wel een beetje de jaren van de Yeasayers en de Vampire Weekends: intelligente popmuziek met een knipoog naar stromingen als wereldmuziek en avant-garde. Daarnaast was daar ook het onverwachte maar daarom niet minder grote succes van bands als Battles en Animal Collective met hun experimentele, ingewikkelde rock. Misschien is het wel dankzij alle eerder genoemde bands dat Volcano! nu meer aandacht krijgt dan voorheen. Hun nieuwe album, Paperwork, combineert al die namen en maakt er zo mogelijk een nog veel ingewikkelder zooitje van. Zooitje? Tja, makkelijk is anders. Paperwork vereist een geoefend oor en veel geduld, want je wordt om de oren geslagen met een drummer die allerlei ritmes door elkaar lijkt te spelen. Of speelt gewoon elk lid van de band een ander nummer (zoals in “’78 Oil Crisis”?) Gecombineerd met een zanger die soms hijgt als Matthew Bellamy van Muse is het een bijzondere plaat, die echt wel goeie nummers kent, zoals de single “Africa Just Wants To Have Fun”, die nog enigszins commercieel klinkt, of “Fairy Tale”, dat door het al eerder genoemde Muse gemaakt had kunnen zijn. Kunstig, zeker, en origineel ook, maar voor mensen met gevoelige zenuwen niet aan te raden. Voor wie dan wel? Zij die houden van spanning, verrassingen en ADHD hebben hier een topplaat aan.
mij=The Leaf Label / Konkurrent
Zijn die ook al terug? “En een beetje vannuh dit, en een beetje vannuh dat en een beetje zo.”
Je loopt achter Martijn, ze waren in 2006 al terug 🙂
Haha, ja, Vulcano, dat kwam inderdaad ook meteen in me op. Met die kerel met die foute snor en die dame met die zwarte krullenbos (op d’r hoofd, dan). Gelukkig klinkt dit heel wat fijner 🙂