Vorig jaar was er één plaat die het bij vrijwel de voltallige redactie van File Under erg goed deed: Noise van Archive. Mochten u en die plaat nog niet in een innige omhelzing verkeren dan wordt het tijd dat u naar de winkel gaat en die plaat koopt. U gaat daar geen spijt van krijgen. En naast het feit dat u er geen spijt van gaat krijgen is het ook nog eens lekker warm, zo’n innige omhelzing. Vorige week vond ik mezelf op de bank terug, in diep gepeins verzonken. In een innige omhelzing met Noise, want buiten was het koud. Wat zal de Archive van dit jaar zou worden, zo vroeg ik me af. Madrugada wellicht? Nee, de nieuwe plaat, The Deep End, begint aardig maar vervalt daarna in gerommel in de marge. Niet eens de moeite van een tweede keer beluisteren waard. De nieuwe I Am Kloot dan? Wie zal het zeggen. Maar gelooft u mij maar als ik zeg dat dat niet het geval is. Eigenlijk kon ik dus niks bedenken en dat is leuk, want verrassingen uit onverwachte hoek zijn altijd leuk. En dus wachtte ik. Omhelsde de plaat van Archive nog maar eens. Buiten sneeuwde het immers en het was koud. En toen, heel onverwacht, viel daar opeens A New Order Rising van Washington in de brievenbus. Een bandje waar ik nog nooit van gehoord had. Maar dat geeft niks, onbekende bandjes kunnen heel leuk zijn. Na enig onderzoek bleken ze uit het land van Madrugada te komen, Noorwegen. Ik hou van Noorwegen. En dus ging ik er eens voor zitten. Beluisterde de plaat. En nog eens. En na nog een keer luisteren wist ik het: dit is de nieuwe Archive van dit jaar. A New Order Rising moet je niet beluisteren, je moet de plaat ondergaan. Doe de gordijnen dicht, doe de lichten uit. Neem uw lief in uw armen en kruip op het elandenvel voor de open haard. Doe beiden uw ogen dicht en onderga Washington. Prachtige, langzame en stemmige muziek uit het hoge Noorden. En als de plaat is afgelopen zet u hem nog eens op. De wereld is een mooiere plek in het universum geworden. Plaat van het jaar, geen twijfel meer mogelijk.
mij=Bauta / Bertus
Heb ‘A New Order Rising’ gisteren gehoord en ik moet je helemaal gelijk geven: wat een prachtige plaat is het! Misschien ben ik enigzins bevooroordeeld want ik hou ook van Noorwegen, nu nog ietsje meer..
‘k ga nu Washington eens proberen maar wat een lulkoek klets je uit je nek betreffende Madrugada
Zeg Knurftus,
Je had best je naam even in kunnen vullen, dat is niet eng en het doet geen pijn. En wat ik vind van de nieuwe plaat van Madrugada hoeft jou toch niet uit te maken? Ik vind de nieuwe Madrugada een draak van een plaat, misschien nog wel erger dan Grit.
Inderdaad een puik plaatje. Wat ik mij afvraag: is die zanger niet stiekem Morten Harket, van A-ha? Of zouden al die scandinaviers gewoon zo klinken? 😛
Ben ik nu de enige die dit blaartrekkend saai vond? Een soort Coldplay light. Magoe, die noren van Magudingesn vond ik ook al het aanhoren niet waard…
Ja, u bent er enige.
Spoel je mond Gr. R!
Heren. Heren. We hebben het hier over de mening van een man die zweert bij iets als Kino….
Bij mij valt het kwartje ook nog niet. Ben ik het eens een keer met Gr.R. eens.
Hey Ewie: kopietje van Kino hebben? 😉
Alles aan dit album is mooi: vanaf de eerste tonen van de piano kun je alleen nog maar luisteren naar die mooie melancholische muziek en die bijzondere emotionele stem!
Vraag ik me opeens af: waarom heeft niemand een recensie geschreven over Astral Sky? Die plaat is wonderbaarlijk mooi.
Ik voelde me iig niet geroepen.
Ze hebben nmbm met Astral Sky een Saybiaatje gedaan.
(Over Saybia gesproken, die naam staat zowat verstopt op het Lowlands-affiche terwijl ze toch echt ooit de Alpha vulden… Nieuwe single ‘Angel’ komt eraan)
(en die waren het jaar daarvoor in de India toch echt veel leuker)