Toen er allerlei jaarlijstjes langskwamen, zag ik daar tot mijn verbazing meerdere keren een album vermeld worden dat ik zelf op mijn recensiestapeltje had liggen: Corsica Lemonade van White Denim. Nieuwsgierig geworden zette ik het album op, maar het leidde voornamelijk tot vraagtekens. Waarom dit? Retrorock, smakelijk uitgevoerd, maar niet meer dan dat. De keren erna begon ik te begrijpen hoe dit album in jaarlijstjes kon belanden. De songs zijn gelardeerd met warme instrumentatie, fijne koortjes en heel veel verwijzingen naar West Coast-pop. Precies waar destijds Howlin Rain zich gaandeweg voor me won met The Russian Wilds. De productie van Corsicana Lemonade is (behalve twee tracks door Jeff Tweedy) gedaan door de man die al bij het vorige album betrokken was, Jim Vollentine. Die is erin geslaagd hetzelfde kunstje uit te halen als Rick Rubin bij Howlin Rain: de muzikanten tot grote hoogten stuwen terwijl het geluid ontspannen en warm blijft. In die productie blijkt White Denim ineens compleet op te bloeien. Het heeft een West Coast-feel, maar tegelijkertijd heb er associaties met jambands, met blues, indierock en pop. Ik zag ergens de term ‘backporch party vibe’ voorbijkomen en beter dan dat kan ik het eerlijk gezegd niet uitdrukken. Sinds Storm een eerder album besprak, is er een gitarist aan de band toegevoegd. De heren zijn als viertal wel een stuk netter gaan spelen. Dat neemt niet weg dat ze nog steeds allerlei stijlen moeiteloos door elkaar kieperen. Het is alleen wel aanzienlijk gestructureerder, zonder dat het ook maar één seconde klinisch dreigt te worden. Integendeel, de fijne riffjes blijven maar komen, terwijl die riffjes aan alle kanten worden opgesierd met swingende drumpartijen, prachtige vocale harmonieën en spannende en toch ontspannen instrumentale stukken. Storm vroeg zich destijds af of deze band een lang leven beschoren zou zijn. Met Corsicana Lemonade kan de conclusie getrokken worden dat in elk geval muzikaal White Denim toch vooral aan de vooravond van heel veel meer moois staat.
mij=Downtown / PIAS
4 reacties