Percussie en zang. Zo moet ooit, lang geleden, de eerste popmuziek van de oermensen geklonken hebben. De rauwe oerkreet en het rammen op dode boomstammen is toch echt de basis van alles waar wij nu naar luisteren. En hoewel we anno 2009 wel wat verder geëvolueerd zijn is het soms heel goed om naar die basis van lang geleden terug te keren. Siouxsie deed het al heel verdienstelijk met haar Creatures en toen John Lydon zijn PiL zag gereduceerd tot een duo met drummer Martin Atkins was het album Flowers of Romance het intrigerende resultaat. Het Zweedse duo (en echtpaar) Wildbirds & Peacedrums maakt op hun tweede album The Snake maar spaarzaam gebruik van een verdwaalde piano en vibrafoon. Denderende en roffelende drums en zang, dat is waar het hier om draait. Dat ze daar Scandinavië al mee veroverden als voorprogramma van Lykke Li is mooi meegenomen, maar of ze met dit album de rest van de wereld aan hun voeten krijgen is nog de vraag. Jazeker, Mariam Wallentin heeft een geweldige strot en de muziek is opzwepend en intrigerend maar het geheel komt op mij wat geforceerd over. Echt boeien doet het niet en de verveling komt bij mij al gauw om de hoek kijken. En dat is eigenlijk wel gek, want spannend is het zeker wat dit duo ons biedt op The Snake.
Mij=Leaf / Konkurrent