Het derde album van Wire heette 154. Dat nummer verwijst naar het aantal optredens dat de band tot dan toe gegeven had. Hun nieuwe cd, die dertig jaar na hun debuutplaat verschijnt, heeft als titel Object 47, en is inderdaad het 47e ‘object’ dat ze ooit uitgebracht hebben. Toch is het pas hun elfde volledige album en het eerste sinds bijna zes jaar. Daarom ook is het zo vreemd om te merken hoe inspiratieloos Object 47 is, en dat niet alleen omdat we slechts 35 minuten aan muziek voorgeschoteld krijgen. Opener “One of Us” bijvoorbeeld is op zich niet slecht, maar wordt aan het einde zomaar ineens, bij gebrek aan een echt goed einde waarschijnlijk, weggedraaid. Van de voormalige post-punkband is sowieso niet heel veel over: er zijn bijvoorbeeld invloeden uit de triphop bij gekomen (“Circumspect”, “All Fours” en “Hard Currency”, waarvan het begin erg lijkt op Massive Attack‘s “Safe From Harm”). Absoluut dieptepunt is “Patient Flees”, met als refrein een saaie opsomming van op elkaar rijmende woorden verpakt in een nog saaier muzikaal en vocaal jasje. Het is een aardig idee van Wire om te willen vernieuwen, en ze doen dat bij vlagen nog niet eens zo heel erg slecht, maar de noodzaak is verdwenen en misschien moeten ze de conclusie trekken dat ze te lang zijn doorgegaan. Over het hoogtepunt heen. Toch jammer.
mij=Pink Flag / Konkurrent