De Ierse band Woodstar stond eerder dit jaar op Tombola in Paradiso. Ik was toen niet erg onder de indruk van de band en ik moet zeggen dat ik het Life Sparks ook niet al te spannend vind. De band maakt teveel intieme stemmige popliedjes uit het doosje dertien in een dozijn. Mooi, dat zeker, prachtig geproduceerd, dat ook (de helft van het album kwam voor rekening van Stephen Street, bekend van onder meer Blur en The Smiths). Maar het lijkt allemaal wel erg op Elbow, Mercury Rev en Sparklehorse, maar dan minder pompeus. En dat maakt die bands nu juist zo goed en origineel. Er is geen onderscheid ten opzichten van alle andere indie gitaarbands en dat is het grootste probleem. Muzikaal is het namelijk wel prima in orde. Zanger Fin Chambers’ breekbare stem is heel dichtbij opgenomen en wordt omringd door sprankelende, maar subtiele arrangementen. Alleen ik mis toch echt de hooks en opvallende deuntjes, deze liedjes verwaaien en blijven niet hangen. Het klinkt allemaal te ingehouden en braaf, nergens raakt het me echt of word ik er opgewonden van. Het is wel een album om met koptelefoon op een avondje lekker depressief bij te zwelgen. De intieme productie werkt, omdat het zo dichtbij is opgenomen, hypnotiserend. Maar als achtergrondmuziek doet deze cd het ook uitstekend. Niemand zal er last van hebben. Jammer, maar ik vind dat deze band nog wat werk aan de winkel heeft. Laat ze maar eens wat ballen krijgen!
File: Woodstar – Life Sparks
File Under: Stemmige indie popliedjes
File Video: [Amphetamine Lights]