Twee fijne albums heeft Floris van Klinkert tot nu toe uitgebracht. Het laatste, Drunk on Life, stamt echter al uit 2004. Sindsdien deed hij wat pre-productiewerk voor Room Eleven, maar verder vertoefde hij vooral in de luwte. Gelukkig treedt hij nu weer voor het voetlicht met Phase Five. Het is een samenwerking met saxofonist Yuri Honing, een bijzonder geslaagde clash van stijlen. Het schijnt dat de basis van de songs echt hardcore jazz geweest is, maar in het uiteindelijke resultaat heeft de downtempo stijl van Floris grotendeels de overhand gekregen. Ook daarin blijken de licks van Honing zich als een vis in het water te voelen. Hij had zich hooguit van mij wel iets minder bescheiden op mogen stellen. Omdat beide mannen niet bepaald kunnen zingen hebben ze hiervoor even een paar puike gasten geregeld. Drie zangeressen en een zanger, die vette krenten uit de pap zijn. Janne Schraa (Room Eleven), Lilian Vieira (Zuco 103), Sarah Bettens, Leine en David Pino (El Pino and the Volunteers) zijn wat mij betreft niet de minsten. Prijsnummer is “The Girl” waarin Schraa de vocalen voor haar rekening neemt. Elke man zou willen dat de tekst die Schraa zingt op hem van toepassing was. Maar ook relatieve nieuwkomer Leine verdient een pluim. De drie nummers die zij zingt bevestigen het talent dat ze op haar debuut-cd Truth Be Told al bleek te hebben. Eigenlijk hebben die Honig en Van Klinkert het maar mooi gemakkelijk met al dat talent om zich heen.
mij=Verve / Universal