Als je weet dat de beide bandleden van Za! Luisteren naar namen Papa Dapau en Spazzfrica EHD, dan kun je je wellicht al wel voorstellen wat voor muziek het duo uit Barcelona je voor gaat schotelen. De komende bijna drie kwartier die Megaflow duurt wordt een achtbaan die zijn weerga niet kent. Alsof Battles de handen ineen slaat met de Muppetshow, denderen de dertien songs die Megaflow duurt over je heen. Zelfs als ze even wat gas terugnemen (de Muppets hebben immers ook ballades op hun repertoire staan) in bijvoorbeeld het intro van �Mesoflow�, blijft er een absurdistische overrompelende ondertoon. Helemaal als ze zich in dezelfde song elke paar seconden voordoen als een andere act, te beginnen met Bob en Ethan van de post-grungeband Triangular Men uit Portland, Oregon die beweren dat hun nieuwe album pretty cool is. Daarna doen ze er nog een stuk of vijf, zes andere acts (in evenzoveel genres) tot de trompet van Papa Dapau de laatste noten speelt. Bizarre gedachtekronkels levert het op. Je moet dan ook vooral niet je best gaan doen om de mix van free jazz, noise, trip- en hiphop, math rock en een bak wereldmuziek te kunnen begrijpen. Megaflow is een album waarbij je niet anders kunt doen dan lijdzaam met de mond wijd open te beluisteren. Want de detaillering op de vierkante millimeter is verbluffend. Na vijfenveertig minuten durf ik in ieder geval niet te kiezen tussen gek of geniaal om deze cd in ��n woord te beschrijven.
mij=Acuarela / Bang!
Ex-cell-ent!!