Hieperdepiep Hoera! Zebra is weer bij elkaar. Wie zeg je? Nou Zebra. Ik moet je bekennen dat ik er ook geen weet van had. En dat zal na deze nieuwe single “Denken Naast Verdriet” niet anders worden. Bij de eerset maten lijkt het nog een beetje de Volumia!-kant op te gaan, maar dan valt het reggae-gitaartje in van Leon Schuitemaker en wil ik al gillend weghollen. Het komt uit de hoek van UB40, maar dan saaier. Nog harder rennen ga ik als Marcel. Deze twee komen in tot een Nederlandstalige tekst die met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet zou misstaan op de TV Oranje, maar ik stem daar niet voor niets niet op af. Zelden zo’n brave bende bij elkaar gehoord. Zelfs het koperwerk (toch dik aanwezig) wil maar niet lekker schallen. Het tweede nummer “Circus” is nog iets meer down-tempo en doet me de moet nog verder in de schoenen zakken. Al ligt dit liedje me wel wat beter in het oor. Helaas is het maken van kloeke remixen van slappe liedjes onbegonnen werk en de twee pogingen hier voegen dan ook te weinig toe. Live zal het vast een feestje zijn wat de mannen maken, als ik een single een lange zit vind, dan geeft dat toch te denken.
Doe mij dan maar het receptje dat Chef’Special gebruikt voor zijn muziek. De vier tracks op hun Hungry EP maken namelijk wel hongerig. Al was het allen maar om het Albert Heijn cellofaantje waarin deze bij mij de brievenbus in geschoven werd. In de muziek van Chef’Special zitten ook de nodige ska- en reggae-invloeden, maar doordat zij niet bang zijn een beetje rond te banjeren tussen genres wordt het een smakelijke potpourri. Dat ze met Joshua Nolet een behoorlijk goede zanger / rapper in de gelederen hebben, dat scheelt ook een boel. Hungry opent lekker rockend met “Colors” dat opgebouwd wordt rond een zompige beetje Stereo MC’s achtige beat, maar ook zijn heldere momenten kent in het gitaarspel. Het contrast met het bijna Caribische “Streetlight” is behoorlijk groot. Maar hierin zitten ook weer verrassende wendingen die mij als luisteraar boeien. Dezelfde vlieger gaat op voor de twee andere tracks van deze EP die me van tijd tot tijd ook wel aan hun stadsgenoten van Gotcha! en Relax doet denken al . Al maakten die eersten het nog bonter. Maar Hungry is een veelbelovende start van deze jonge band.
Het lijkt overigens wel een ziekte te zijn dat reggae-invloeden in je muziek, want Bazzookas heeft d’r ook al last van. Het zijn overigens geen nieuwe liedjes die op deze cd staan. Het zijn tracks van VanKatoen die van een ska-jasje voorzien zijn door Bas Barnasconi en The Palookas. Dat betekent overigens niet dat we nu van VanKatoen ‘verlost’ zijn. Bas en de bestaan nog steeds. Toch doet deze nieuwe lik verf de tracks van VanKatoen best goed. “Doe Het Dan Zelf” was natuurlijk altijd een behoorlijk kreng het uptempo arrangement dat er nu onder gezet wordt door The Palookas, doet wat mij betreft het origineel verbleken. Bijzonder goed gedaan. Dat komt vooral ook door sterke blazerslijnen die de kopersectie d’r doorheen toetert. Die werkt in de andere tracks ook erg stak. Beetje lullig is wel dat de stem van Bazz zelf een beetje de zwakke schakel dreigt te worden her en der met zijn brutale (soms ietwat vervelende) accent. Toch komt het als het tweestemmig wordt in “Kikke” weer in de buurt van Doe Maar-klanken. Maar dan wel met de bite van Bazz natuurlijk.
mij=Eigen Beheer & Eigen Beheer & Eigen Beheer