X was een semi-legendarische punkband uit LA. John Doe (eigenlijk John Duchac) speelde in die band bas. Nooit wat van die band gehoord overigens. Wel van John Doe. Zijn solo debuut Meet John Doe (vernoemd naar de film van Frank Capra) was een waar briljantje. Ik dacht eigenlijk dat dat zijn enige plaat was. Dat krijg je met platen van artiesten die je toevallig voor de voeten komen. Ik las nu dat’ie een nieuwe had en wat zoeken leerde dat ik twee tussenliggende platen Kissingsohard en Freedom is… gemist heb. Op deze nieuwe plaat wordt hij door aardig wat bekende namen geholpen. Onder andere Jakob Dylan, Juliana Hatfield, Aimee Mann en Rhet Miller doen op zijn liedjes mee. Bij opener ‘Holes’ dacht ik dat ik een track van Nick Drake hoorde en dacht, dat kan slechter. Het rare is dat bij elke draaibeurt na een aantal nummers de aandacht weg was. Ik ging wat anders doen zonder me aan de plaat te storen. Is dat nu een goed of een slecht teken vraag ik me af? Als je zaterdagavond brak uit een kroeg komt hollen en zondagmorgen op de bank je eerste bak koffie tot je neemt om de kater weg te spoelen, je wat muziek wilt horen omdat je de ruis in je oren ook niet echt goed gezeldschap is en Sky Radio je doet braken DAN zet je deze plaat op. Niet storend, niet irritant aanwezig, maar gewoon op de achtergrond waarbij je af en toe even meeneuriet, maar verder anoniem. Niet gek ook met zo’n naam.
File: John Doe – Dim Stars, Bright Sky
File Under: Zondagmorgenmuziek van hoog niveau