Tom McRae – Just Like Blood

Aangenaam verrast was ik toen ik hoorde dat Tom McRae toch een opvolger zou gaan uitbrengen op zijn debuutalbum uit 2000. Nu was de eerste plaat van McRae niet echt succesvol hier in Nederland, maar in Engeland haalde hij toch maar mooi de eindejaarslijstjes in onder andere de Q en de Sunday Times. Tot mijn verbazing meldt McRae echter dat hij gewoon zijn plaat uitbrengt nu hij klaar is en er eigenlijk helemaal geen vertraging of haast bij aan te pas gekomen is. Hij zegt dat het bij zijn eerste plaat ook een aardige tijd in beslag nam om de liedjes te laten groeien tot ze rijp waren om op CD uit te brengen. Hmmm, daar heeft hij inderdaad een punt. Teveel bands (en soloartiesten) brengen na hun eerste succesvolle plaat, die niet persé hun eerst plaat hoeft te zijn, te snel daarop een volgende uit om maar mee te varen met de golf van aandacht. Toch dacht McRae zelf ook wel dat hij een beetje vergeten zou zijn, want hij opent het album en de eerste single vast niet voor niets met “‘Welcome back says the voice on the radio, but I never left I was always here”. Dat hij de tijd er voor genomen heeft past ook veel beter bij het concept dat McRae heeft voor zijn liedjes om. Waren op zijn debuut al zo dat de tracks als zorgvuldig uitgewerkt, voor zijn nieuwe album geldt dat eigenlijk nog meer. Alle tien de songs zijn tot het fijnste niveau uitgewerkt en elke noot is er omdat deze er moet zijn. Dus is er geen fade-out te bekennen op deze plaat, maar alle liedjes zijn af van de eerste tot de laatste seconde. Nu ken ik genoeg mensen die een plaat als Just Like Blood af zullen doen als pretentieuze en melancholische pop, maar dat kan mij persoonlijk geen zier schelen. Dit is gewoon een klasse popalbum, dat mensen die houden van bands als Coldplay en David Gray en dat graag gekoppeld willen zien aan de intimiteit van iemand als Nick Drake, gewoon blind aanschaffen. McRae overtreft Gray bijvoorbeeld met gemak op deze Just Like Blood. Ik hoop voor hem dat op de slotzin van zijn plaat “Tell Me What’s Next?” het antwoord zal zijn: Een boel platen verkopen en dat het niet alleen blijft bij positieve recensies! Ontdekte ik zelf zijn eerste plaat pas ergens halverwege 2001 en miste hij daardoor mijn jaarlijst, nu ben ik er ruim op tijd bij en kan hij in ieder geval voorlopig wel in het nominatielijstje voor de platen die in december de top 10 wel eens kunnen halen.

File: Tom McRae – Just Like Blood
File Under: Voer voor jaarlijst