Heb je verdomme één hit. Iedereen droomt er van. Eén grote hit. Iedereen wilt je kennen en kent je en jij dat liedje maar steeds weer spelen. Totdat het je strot uitkomt. In de tijd dat ik nog in stadions speelde in het voorprogramma van de Stones vond ik het nog wel leuk een heel stadion dat nummer te horen meezingen. Toen ik op eigen houtje het met mijn nieuwe band moest spelen voor een halfgevuld Ahoy, vond ik het al een stuk minder. Die bierhal twee jaar er na na mijn derde gitarist te hebben versleten, was ook niet echt een succes meer. Mijn bandleden gefrustreerd, ik pissed off en een publiek dat alleen maar het liedje wil horen. Afgelopen najaar in Tivoli was het toppunt. Mijn nieuwe plaat verkocht (en verkoopt) voor geen meter, terwijl het toch echt wel het beste is dat ik uitgebracht heb sinds mijn eerste plaat. Nee, eigenlijk niet eens dat. Deze plaat is gewoon veel en veel beter. HET liedje kan niet in de schaduw staan van de liedjes die ik gemaakt heb voor deze plaat. De teksten zijn misschien wat minder vaag, maar tering wat willen ze dat? Ik gebruik geen drugs meer, geen drank en ben zelfs voor het eerst sinds ik me herinneren kan monogaam. En weer schreeuwen die eikels in Tivoli om het liedje. Echt waar, het komt me compleet mijn strot uit dat liedje. TELKENS WEER. Gelukkig heb ik nu het perfecte medicijn gevonden voor als ik door al deze frustraties weer eens niet kan slapen.. Cat Power heeft mijn perfecte lullaby geschreven. Zij begrijpt mij maar al te goed en neem het me me niet kwalijk. Ik hoef het niet te spelen voor hen. Het is MIJN nummer en niet hun nummer. Ik speel het alleen nog wanneer IK het wil spelen en dat is nooit meer. Dan maar geen Tivoli, Bierhal of volle Kuip. Dan blijf ik wel thuis en zet ik You Are Free op en voel met inderdaad vrij. Fuck het publiek!
File: Cat Power – You Are Free
File Under: Helende Indie