American Hi-Fi – The Art of Losing

In een ander en beter leven was Stacy Jones drummer van Letters To Cleo en Veruca Salt. Was hij maar in de dat leven gebleven, want wat hij ons voorschotelt met American Hi-Fi op The Art of Losing is namelijk te triest voor woorden. Met rijmelarij die het niveau van een peuter krijgen ze het zelfs voor elkaar om mij te irriteren en daar is aardig wat voor nodige, want ik sta nou niet echt bekend om mijn kieskeurigheid als het om teksten gaat. Het zal ook wel komen doordat de muziek ook nog eens knap beroerd is. Bij elkaar gejatte cliché punky riffs die al veel beter uitgevoerd en in betere liedjes verpakt zijn door Weezer, Green Day en aanverwanten. Een schande eigenlijk dat ik ze hier noem. Voeg daarbij een stem die klinkt alsof Jones net een kleine doses helium tot zich genomen heeft en dan zingen “All the bitches in the back C’mon c’mon get up get up (woah) I know you know its never forever” en en passant ook nog even J Geils’ zijn “Nah Nah Nah” gebruiken uit zijn hit “Centerfold” In de titeltrack ook nog eens Kim Wilde tot wanhoop drijven door haar “Kids In America” er doorheen te husselen na het zingen van het briljante “Hey ho let’s go I’m gonna start a riot You don’t wanna fight it One two fuck you Don’t tell me what to do I don’t wanna be like you”. Het is maar goed dat ik dit zit te typen anders zakt mijn broek er spontaan van af. Alle andere punkpopbands (ja ook Good Charlotte) zijn hierbij vergeleken ongeveer heilig, maar het zal wel weer goed zijn voor een miljoenenverkoop (vooral in de States natuurlijk) en Jones lacht waarschijnlijk mooi in zijn vuistje bij het tellen van zijn dollars… Er moet toch iemand zijn die ons tegen dit soort rommel kan beschermen? Misschien kan iemand kikker Stacy weer overhalen om weer te gaan drummen bij of Letters to Cleo of Veruca Salt?

File: American Hi-Fi – The Art of Losing
File Under: Crap, Rommel, Puin