Zo brengt Pieter-Jan De Smet drie platen uit in tien jaar, zo brengt PJDS twee platen uit in twee jaar. En daar ben ik helemaal niet rauwig om, integendeel zelfs. Zijn vorige plaat Light Sleeper beviel me namelijk best wel. Door toeval, nou ja eigenlijk door David Baerwald kruiste PJDS mijn pad. Daarvoor had ik nooit van hem gehoord. En dat is best raar eigenlijk, want het soort muziek dat de Belg op zijn nieuwe plaat Suits You maakt zou er best als gesneden koek in kunnen gaan hier in de lage landen. Zeker nu zijn stem nog dieper (Andrew Eldritch meets David Bowie) klinkt dan op de zijn vorige plaat, de songs meer liedjes zijn dan op Light Sleeper en de band, deels gerecruteerd uit de gelederen van Arno en deels al weer uitgeleend aan Admiral Freebee, strakker klinkt dan voorheen. Eigenzinnige songs die je af en toe aan de goede Bowie (luister maar eens naar “Killer Cosiness” of “Arsonist”) en Lou Reed doen denken. Suits You trekt song na song je aandacht door een aangename rusteloze prikkel die rond de nummers hangt. Blijkbaar past de vrijheid van een eigen label en daardoor de mogelijkheid tot zelf bepalen wat je doet beter bij PJDS en inspireert het hem tot het schrijven van boeiende songs. Ik kan me bijna niet voorstellen dat parels als “Clock” en “Mood Like Old Paint” niet bij jou passen.
File: PJDS – Suits You
File Under: Past bij jou? Ja ook bij jou!