Tommy Denander (Radioactive) was helemaal verguld toen eindelijk zijn Ceremony of Innocence-plaat uit kwam in 2001 waar zo ongeveer heel Toto (inclusief de dode Jeff Porcaro) op meespeelde. Dat was zijn droom. Een plaat opnemen met mannen als de drie Porcaro’s. Voor de rest speelde hij al wel ongeveer met elke zelfverklaarde rockgod mee op een plaat (kijk voor de lol eens in zijn discografie) Die droom werd bijna een nachtmerrie, want voordat de plaat uitkwam was hij 8 jaar verder. Er waren zelfs mensen die twijfelden of die plaat eigenlijk wel bestond. Zijn doorzettingsvermogen heeft er toe geleid dat cd toch bestaat nu. Gelukkig was het wel een goede AOR-plaat, dat Ceremony of Innocence, die zich kon meten met het betere werk van Toto en Journey. Denander wilde niet weer zo lang wachten op een volgende plaat en kijk aan er is nu slechts twee jaar later al Yeah. Een tikkie harder dan Ceremony en met ietwat minder klinkende namen misschien (alhoewel (ex-)leden van Whitesnake, ToTo en FM is nog steeds niet beroerd). Het geluid kruipt wat meer richting Kansas (“Over You”) en Whitesnake, maar wel een plaat vol ijzersterke melodiën, helemaal als je houdt van het genre. Ikzelf kan AOR maar met mate verdragen, van de laatste ToTo-platen (vooral die laatste coverplaat) ga ik zo ongeveer schuimbekken. De ToTo-leden mogen zich gelukkig prijzen dat ze met Denander op een plaat gespeeld hebben, want hun laatste werken mogen nog niet in de schaduw staan van deze hippe AOR-plaat met zelfs house-achtige beats.
File: Radioactive – Yeah
File Under: Beter dan alles wat ToTo de laatste 10 jaar uitbracht