This Beautiful Mess leek de afgelopen tijd wel een duiventil. Sinds de release van hun debuut Falling On Deaf Ears is de helft van de band gestopt met de band en vervangen. Drummer Axel Kabboord werd gitarist Axel Kabboord en Lydia Wever is de band op toetsen komen versterken. This Beautiful Mess is nu dus een vijfmansformatie. Deze bezettingswisselingen hebben de band er alleen maar beter opgemaakt, blijkt bij beluistering van Temper The Wind To The Shorn Lamb. Qua stemming kruipt This Beautiful Mess verder van Radiohead en consorten vandaan en meer richting At The Close Of Every Day. Niet zo raar natuurlijk omdat Axel Kabboord daar ook gitaar in speelt. Deze verschuiving in stemming, maar vooral ook de warme toetsenpartijen en stem van Lydia zijn echt een aangename aanvulling op het geluid van This Beautiful Mess. Dat wordt gelijk in opener “Come One Come All” al duidelijk, waarin Lydia’s (tweede) stem schittert. Haar zang en toetsen blijven een CD lang de subtiele ragfijne rode draad waarlaan de pareltjes worden geregen. De sfeer mag dan wat bedrukter zijn dan op Falling On Deaf Ears, de plaat is ook veel diverser en dat is misschien nog wel de grootste winst die This Beautiful Mess boekt op Temper The Wind To The Shorn Lamb. This Beautiful Mess weet elf nummers lang de luisteraar te boeien met mooie stemmige melodieën en teksten. Arjen van Wijk geeft aan het richtingsgevoel verloren te hebben dat deze plaat een zoektocht is naar wat echt belangrijk is. Als dat dit soort mooie platen oplevert zou je bijna hopen dat de zoektocht een onuitvoerbare queeste wordt.
File: This Beautiful Mess – Temper The Wind To The Shorn Lamb
File Under: Indiepop