Lion Music/Bertus
Quizvraagje: hoeveel Surinaamse (hard)rockartiesten kent je? Ik kwam niet zo ver. Maar ik kan nu Anand Mahangoe aan het rijtje toevoegen, na het horen van zijn laatste werkje. A Joy 4 ever is een instrumentale (melodieuze) gitaarrockplaat en ik moet zeggen, Anand wandelt netjes om de meeste valkuilen, die bij het maken van zo’n plaat horen, heen. Het is geen grote gitaar masturbatieplaat, er is ruimte voor de overige muzikanten, (Nick de Vos op bas, drumbeest Mike Terrana (Rage), toetsenist Rob Fahnrich, en een gastrolletje voor Derek Sherinian (voormalig Dream Theater)). Bovendien schrijft Anand nummers met een kop en een staart, in plaats van alleen maar solo’s. En daar hebben we meteen ook het manco aan de plaat. Het zit allemaal goed in elkaar maar spannend wordt het nooit. Anand blijft daarvoor te dicht bij het standaard (melodieuze) rock idioom en daarin onderscheiden zijn nummers zich toch te weinig. Maar zoals gezegd, met zijn spel is niets mis en als je een fan bent van het werk van Satriani, Vai en anderen dan is A Joy 4 Ever een aanrader, want een van de betere platen die de afgelopen jaren van een (Nederlands/Surinaamse) artiest die in dit genre verschenen is. De anderen zullen toch richting Explosions in The Sky moeten?
File: Anand – A Joy 4 Ever
File Under: Son of Satriani