Frank Boeijen zong het in “Twee gezichten”: “Zeg me welk gezicht, Zeg me wat het is, Het ware gezicht van jou, Wat is het ware gezicht van jou.” Hij had het niet over Sandusky, maar het is wel op hun debuutplaat van toepassing. De Utrechtenaren hinken namelijk nogal op twee gezichten. Net als je er lekker in zit na twee vuige cowpunk-nummers krijg je in één keer een kwak veilige honky tonky om je oren. Jammer dat die smakelijke explosie niet wat langer duurt denk je dan. Het vuur wakkert gelukkig wel weer aan tot een waar hellevuur, maar dooft ook nog een keer bijna. Jammer. Met het afsluitende combi “I Need A Rest” en “Cock Suck’n Roll” spoelt Sandusky deze bittere smaak zo weer weg overigens. “I Need A Rest” met een hoofdrol voor zanger Luc Dings die klinkt als het kind van Jim Morrison en David Eugene Edwards dat al dolend door in een overvolle digitale snelweg langzaam gek wordt en in de bedreigende internetmassa op zoek gaat naar rust. Het duurt dik acht magistrale minuten voordat hij deze vindt. Na een kort moment van stilte rammen de Sanduskys je nog even vol in je gezicht met het ziedende “Cock Suck’n Roll”. Ik weet na deze twee laatste nummers wel wat ik hun beste gezicht vind, maar wat vinden de heren nu zelf hun ware gezicht? Ik ga maar eens gaan kijken bij één van de optredens de komende tijd, want volgens mij voelen deze heren zich vooral thuis op het podium en kon daar wel eens flink de vlam in de pan slaan.
File: Sandusky – Sandusky
File Under: alt.country.punkrock&honky-tonky