Sophia zal voor mij altijd verbonden blijven met dat memorabele voorprogramma van Live in Paradiso. Na vier nummers en een bak ellende sloeg Robin Prober-Sheppard zijn akoestische gitaar aan gort en stapte briesend het podium af. Zeg nou zelf, zo’n optreden is nou niet echt goede reclame en ik liet Sophia dus voor wat het was? Voor die desinteresse werd ik later flink gestraft. Ik moest behoorlijk bloeden om de twee platen van The God Machine aan te kunnen schaffen. De drie eerdere Cd’s van Sophia (Fixed Water, The Infinite Circle en de live-cd De Nachten zijn gelukkig nog gewoon te koop. Deze stonden vol (prachtige) kale verstilde melancholie. Op People Are Like Seasons kies Prober-Sheppard duidelijk een ander (afwisselender) pad en dat is wel even wennen. Ook op deze Cd staan ingetogen nummers in de lijn van de vorige Cd’s (“Swore To Myself” , “Another Trauma”, “I left You”), maar in het grootste deel van de nummers kruipt Sophia sneaky richting alternatieve pop/rock (vreest niet, het is niet richting Live) met een venijnig scherp randje, met “Desert Song no.2” als hoogtepunt. People Are Like Seasons laat er overigens geen twijfel over bestaan welk seizoen bij Sophia hoort: de herfst, afwisselend dagen met aangenaam zonnetje, grauwe dagen met motregen.
File: Sophia – People Are Like Seasons
File Under: Herfst Pop/Rock