Er zijn er veel van. Van die mensen die elke Excelsior-release bij voorbaat al terzijde schuiven als zijnde saai en slaapverwekkend. Zonder ook maar de moeite te nemen om te luisteren. Die kunnen hier stoppen met lezen. Want in wat volgt zul je niet lezen dat de nieuwe Daryll-Ann-Cd, Don’t Stop plots beukt en scheurt. In tegendeel zelfs. Maar mooi is’ie wel. Neem nou alleen al de subtiele manier waarop de plaat opent met “Freeway” waarin Leonard Cohen en the Byrds doorgalmen. Je wordt bijna gedwongen om naar je stereo te lopen en deze harder te zetten zodat je Don’t Stop als vanzelf op het juiste volume gaat luisteren. Slimme zet, want het op “Freeway” volgende “When War Is Over” (met prachtig gitaarwerk overigens) moet namelijk ook lekker door de kamer schallen, zodat de band lekker dichtbij klinkt. Het woord bandplaat duikt sowieso veelvuldig op in de grijze massa. De sfeer is dan ook wel totaal anders dan op Trailer Tales, je hoort de band als het ware samenspelen. Misschien omdat Don’t Stop lichtnostalgische variaties op klassieke popvormen heeft, en meer variatie dan de sing/song-varianten op Trailer Tales? Schreef een van de broers Paulusma (jij kunt ze vast wel uit elkaar houden) Trailer Tales zo ongeveer in zijn eentje, nu doet Anne Soldaat zelfs leadzang op een aantal nummers. En dat zijn niet de minsten: “Wild Side Brother” is misschien wel het hoogtepunt van deze CD. En nog beukend en scheurend ook. Hebben die Excelsior-haters het twee keer mis. Oh, heb je toch verder gelezen? Nou doe eens gek en ga ook nog eens luisteren.
File: Daryll-Ann – Don’t Stop
File Under: Don’t Stop The Music