Kijk. Als ik zo eens naar beneden kijk dan zie ik ook dat ik de “30 something” bereikt heb. De jarenlange training met bier en bitterballen begint gevolgen te krijgen. Maar voor het echt uit de hand gaat lopen komen De Heideroosjes gelukkig met Sinema. 16 pareltjes om weer eens lekker door de kamer te pogo’en. De ingrediënten zijn gelukkig weer hetzelfde. Roelofs en zijn mannen verpunken hun maatschappijkritiek op een verantwoorde manier waarbij ondertussen plaats is voor een gezonde dosis ongein. De nadruk ligt op Engelstalige nummers, maar ook het Nederlands (de geniale meebruller “Damclub Hooligan”) en het Duits worden niet vergeten. En als bonus een zootje Afrikaanse talen! De nummers zitten stuk voor stuk goed in elkaar en scheren soms dicht langs hardcore, emo en degelijke metal. Je zou kunnen roepen dat De Heideroosjes eindelijk volwassen zijn geworden, maar dan doe je ze te kort. Als eeuwig jongblijvende olifanten blijven ze vrolijk door de porseleinkast stampen. Roelofs is wel beter in het engels gaan zingen. Over “Stuff you don’t wanna know, but we tell you anyway…” Maar dat zien we door de vingers. En stuiteren lustig verder door de kamer. Op de zoveelste Heideroosjesplaat. De Heideroosjes, de Ramones van Nederland. En dat is een compliment. (en speuluh! maar weer!)
File: Heideroosjes – Sinema
File Under: 1, 2, 3, 4!