Krang is klaar. Over en sluiten. Krang is klaar met zichzelf. Maar zijn wij ook klaar met Krang? Als er één band is waarvan ik het idee heb dat ze het eigenlijk nooit een flikker geinteresseerd heeft wie hun platen kocht of kwam kijken bij hun concerten, dan was het Krang wel. Voor 10 of 1000 man optreden maakte geen verschil. Het zou ook niet de eerste keer zijn dat ik door toeval ontdekte dat er een plaat van ze uit komt. Dat was met Fratsen al zo en dat is met Manuel solo en Krang eigenlijk niet anders. Krang draaide om Krang en de lol die de leden onderling hadden. Het was altijd tof om daar deelgenoot van zijn, ofwel vanuit de zaal kijkend ofwel via een geluidsdrager. Dat is op de laatste plaat van Krang, Aait, dus ook weer het geval. In één keer is er – voor korte duur naar nu blijkt – een trompettist (Joop Buis) aan de line-up gevoegd en Manuel speelt piano in “Feest”. Dat hoorde ik’em geloof ik nog niet eerder doen. Bovendien schrijft hij een prachtig liefdeslied voor de ‘moe van mien kind’ met “Vjoeln”. Elk liedje van Aait bevat wel een paar zinnetjes die goed zijn voor een glimlach op het gezicht. “Gait” is Krangs slotakkoord. En daarmee levert Manuel, met een vette grijns op zijn smoel, als afsluiter stiekum nog even een nummer af dat niet misstaat naast de ‘klassieker’ “Kraaien”. Krang is klaar, maar ik ben nog niet klaar met Krang. Het zal ze worst zijn.
File: Krang – Aait
File Under: Klaar, maar nog niet af