Je kunt van Jackpot alles zeggen humor hebben ze wel deze Californiërs. Althans dat hoop ik. Natuurlijk is Charlie Watts de rots in de branding bij de Rolling Stones, maar om hem nu tot het opperwezen te benoemen wat Rusty Miller en zijn bandmaten doen in “Charlie Watts is God”, dat kan toch niet serieus bedoelt zijn. Mag ik hopen, want dan is het hek van de dam en is de tent zo vol met Goden. Moeten we maar Hindoe worden met zijn allen, dan kan het weer wel natuurlijk. Eigenlijk is alleen Clapton God of beter was, want hij is ondertussen ook wel God af. “Charlie Watts” is als afsluiter overigens wel het hoogtepunt van Jackpot’s vierde cd F+. Die vol staat met een van loom tot up-tempo lopende mix van alt.country (of americana, wat je maar wilt) met indie. Van tijd tot tijd doet het ook nog wel eens aan Masters of Reality denken in al zijn ontspannenheid. Als het tempo iets omhoog gaat klinkt Jackpot wel een stuk prettiger. Zeker zoals in “Black Road” met een lekker jengelend opzwepend orgeltje en door hoe Miller zingt hangt het naar Velvet Underground. De voorzichtige flirts met elektronica maken het er als geheel overigens wel beter op. Daardoor geldt nu: eerlijk en degelijk, maar geen hoofdprijs. Wel de prijs voor songtitel van het jaar voorlopig. Ook een belangrijke categorie natuurlijk.
File: Jackpot – F+
File Under: B-
File Audio: [ Adventures galore ][ Upside down ]