Stel je komt onverwacht in een file. Je radio doet het niet. Je hebt wel een cd-speler. Het probleem is echter dat je maar één cd hebt, die duurt 35 minuten. Dit is precies genoeg voor de heenweg. Op de terugweg komt hij al voor de derde keer voorbij. Ik kan je vertellen, ik word er kriebelig en agressief van. De cd This isn’t goodbye van Darryl Blood en ik hebben zo een speciale band gekregen. Dat Darryl Green zich Darryl Blood noemt kan ik helemaal begrijpen. Het is geen muziek waar je vrolijk van wordt. Neem alleen al de op een Elliott Smith -achtige wijze gezongen frase: ‘Because I don’t fell bad, to feel happy today.’ En dat gaat zo een cd lang door. Bij het nummer “Moral Lies” komen de tranen in mijn ogen: ‘Now I feel life’s dying, lost my instincts.’ Als ik een uur later langs het ongeluk kom dat de file veroorzaakte zie ik de brandweer aan het werk, de ambulance staat klaar. “This isn’t goodbye,” mijmer ik. Is het toeval dat ik deze cd in mijn speler heb zitten? Ik hoor nog net in mijn auto opklinken: ‘We’ll be listening until you’re gone.’ Soms word ik even stil van de muziek en het leven. Ik zet de muziek maar even een minuut uit.
File: Darryl Blood – This isn’t goodbye
File Under: Muziek met gevoel
File Audio: [Stool Pigeon][Moral Lies]