Elke keer dat ik naar Gorki luister dank ik de Heer op mijn blote knieën dat het fenomeen Gorki aan merendeel der Nederlanders compleet voorbij gaat. En wat mij betreft blijft dat ook zo. Laten wij, Nederlanders, vooral Acda en de Munnik koesteren. Laten wij, Nederlanders, vooral Frans Bauer koesteren. En laten wij, Nederlanders, vooral voorbijgaan aan Plan B, de nieuwe cd van Gorki. Het probleem met Luc de Vos en zijn Gorki is dat hij al zoveel moois gemaakt heeft. En dus spiegel je alles dat hij aan ons stervelingen voorschotelt af tegen zijn vroegere werk. En dan moet je concluderen dat Plan B zeker geen slechte Gorki plaat is, maar zeker ook niet de beste. Het ligt niet aan het prachtige “Donkere stille gangen”. Het ligt al helemaal niet aan “Een schaduw in de schemering”, een nummer dat zo niet op het eerdere werk van Gorki lijkt dat het er helemaal uitspringt. Het ligt aan de gruizige middelmaat van de rest van de plaat. Had Luc nog wel zin om een nieuwe Gorki plaat te maken? Waar is de passie? Waar zijn de teksten die er toe doen? Het probleem voor ons Nederlanders, is het feit dat een middelmatige Gorki plaat nog altijd dertig keer beter is dan wat onze Nederlandse ‘talenten’ ons te bieden hebben. En dat geeft te denken. Voorbijgaan aan Plan B is net zo dom als een streepjespak met een ruitjesbloes.
File: Gorki – Plan B
File Under: Vlammende Vlaming die nog lang niet mag stoppen