Vakantie (dag 2)
Het fijne aan Grandaddy is de beste houding waarin je naar hun muziek dient te luisteren. Dat is namelijk languit liggend in het gras met een grassprietje tussen je lippen geklemd turend naar de wolken. En maar zoeken naar bizarre vormen die ertussen zitten. Natuurlijk had ik geen Grandaddy bij me daar in Frankrijk. En daar baalde ik van die dinsdag. De wolkenpartijen boven de hoogvlakte daar aan de Cevennen leenden zich donders best voor een middagje Grandaddy schatte ik in. Midlake‘s Bamnan and Silvercork bood gelukkig uitkomst. Op hun debuutplaat staan ook van die heerlijk foute orgeltjes waar Grandaddy’s dromerige liedjes zo vol mee zitten. De af en toe flink bijtende gitaarpartijen van Grandaddy mist Midlake helaas wel. Daarvoor biedt Midlake wel wat anders gelukkig. Zo Flaming Lips, Mercury Rev en Radiohead komen voorbij in de Cumulussen. En wat Beatles drijven ook mee op de wolken. De eerste twee zijn ook bands die zich uitstekend lenen voor luisterpartijen in het gras. Bovendien zijn deze live ook nog eens goed en dat kan van Grandaddy niet altijd gezegd worden. Ik hoor ze nog ‘Sorry we sucked’ mompelen na een mislukt optreden in Tivoli. Als Midlake de live-brille van de anderen adopteert, dan ben ik wel benieuwd hoe goede de heren van Midlake zijn op een podium. En anders ga ik gewoon weer op vakantie en stop met een gerust hart Bamnan and Silvercork in mijn rugzak in plaats van Under The Western Freeway. Want zo op de rug in het gras deden de liedjes vol melancholie het in ieder geval minstens even goed.
mij=Bella Union / Bang!