Het zou zo maar eens kunnen dat Dubbel Mono en ik over een jaar of wat terugkijken op het concert dat The Spirit That Guides Us en Face Tomorrow in ‘De Pit’ in Zwolle speelden en tegen elkaar zeggen: “Wij waren erbij!”. Beetje wishfull thinking misschien, maar we zouden niet gek op kijken als één van die twee binnen nu en een paar jaar een eind uit de underground geklommen zullen zijn. Echt briljant was TSTGU overigens niet toen. Met dank aan de twee zangers. Een klein half jaar later in Hedon , met het belgische Circle in het voorprogramma, was het al een stuk beter. Wederom met dank aan de zangers. Nou ja echte doorbraak, ik mag het hopen voor ze, maar je weet maar nooit. Ze zijn zo eager dat ze voor hetzelfde geld met veel ruzie uit elkaar gaan. Dit jaar nog niet, maar wie weet als er bij het volgende album niks extra’s gebeurd en er zijn geen alternatieven voor soloprojecten oid. Denk maar aan dEUS die op die manier ook bijna aan z’n end kwam en sideprojecten zijn er al zat in de grote Sally Family. Daarom duurde het ook zo lang tot er weer een teken van leven uit het TSTGU-kamp kwam denk ik. Maar Defence Mechanism mag er zijn! Jammer is misschien dat – voor zover ik begrijp – drie van de vier tracks op de in augustus te verschijnen CD North and South staan. Toch begrijp ik wel dat TSTGU deze tracks graag met ons wilt delen, want hun melting pot van alles waar -core achter staat is verder verfijnd en een stap voorwaarts tov het laatste full length The sand, The barrier.
mij=Sally Forth / Munich