Ben je bij het horen van de naam The Young Gods geneigd om aan het stevigere werk te denken met psychedelische invloeden, hypnotiserende zang en elektronische foefjes, dan kom je bij dit laatste produkt van het zwitserse drietal bedrogen uit. Elektronische foefjes zijn er wel, maar het album Music for artificial clouds is nogal ambient. Geen drums, geen opzwepende gesamplede gitaren, zanger Franz Treichler is zelfs niet eens te horen… Kan dat allemaal zomaar? Ja, want het album is een mooi geheel geworden, dat je (in ieder geval) kunt draaien om eens lekker een uurtje tot jezelf te komen of eens ongestoord na te denken over zaken die je in onze jachtige wereld snel opzij zet. Basismateriaal waren samples uit een regenwoud in Zuid-Amerika; de digitale cicaden tsjilpen hier en daar dat het een lieve lust is. Ik vond het in ieder geval een verrassend mooie set, die toch onmiskenbaar toe te schrijven is aan de Jonge Goden. Op eerder werk werd namelijk ook al via lange nummers vooruitgeblikt naar een dergelijk album. Stiekem hoop ik wel dat een volgend album weer wat meer houvast geeft. In de tussentijd leun ik nog maar even lekker languit…