Met Tom Waits en Tricky had Anti – het sublabel van Epitaph – al twee weirdo’s in z’n stal, maar met Danny Cohen is de hoeveelheid gekte op hun label flink toegenomen. Had Alternative Tentacles de charmant-geschifte songs van de ons ontvallen Wesley Willis, dat andere en zoveel meer populaire punklabel heeft Danny Cohen. In de schilderkunst heet het outsider-art, maar ik heb geen idee of er in de popmuziek ook een etiketje is voor dergelijke types. Reden kan de glijdende schaal zijn die je aantreft: dat Daniel Johnston geschift is, is duidelijk. Maar iemand als Syd Barrett, hoort die ook in de categorie? In elk geval is het bij Danny Cohen ook behoorlijk onduidelijk, al is het maar omdat zijn songs te vaak te knap gearrangeerd lijken. De naiviteit die de zelfgeschilderde hoes uitstraalt staat in schril contrast met de levenswijze zelfkantteksten. Luister maar eens naar de mp3 van “Motel Sex”: “The doctor who slapped me alive, wondered why I never cired, I guess I knew it all was jive, now I’m living in a sleazy dive”. Kun je me meteen gelijk geven wanneer ik soms het gevoel heb dat David Thomas van Pere Ubu om de hoek kijkt. Welcome to Dannyland.
File: Danny Cohen – Dannyland
File Under: Ongevaarlijk gek
File Audio: [Motel Sex]